Op naar Berlijn: liften in 2017
Liften, vroeger mateloos populair. Maar kan het nog in 2017? Of had Jan Terlouw gelijk in zijn speech bij de Wereld raait door. Vertrouwen we elkaar te weinig?
Een verlaten tankstation in Hengelo, dat is de plek waar het avontuur begint. Wat opvalt bij de benadering van vreemden, is de positieve reactie
die we vaak van mensen kregen. Echter besluiten de eerste zes ondervraagden toch niet mee te werken. ”Ik moet de andere kant op”, ”Ik werk altijd in de auto” of ”De auto zit al vol”, is een vaak gehoorde reactie/excuus. Toch hebben we snel beet.
En hoe! In een ruk door naar Hannover! Wat een fijne mensen.
Yussef en Vida, beide begin dertigers, zijn 6 jaar geleden vanuit Iran verhuisd naar Duitsland. En wie goed doet, goed ontmoet.
Na slechts 40 minuutjes op een donker tankstation in Hannover is het weer raak: er volgt een spannend avontuur met Hopse.
De 64-jarige Duitser, die voor de kost overgebleven bommen uit de tweede wereldoorlog zoekt, houdt er een spannende rijstijl op na. 170 rijden we, het sneeuwt en vriest. IJzel. Maar ik moet het hem nageven, onder controle heeft Hopse het. Drie uur later zet hij ons midden in Berlijn af. Slechts een paar metrohaltes verder is ons hostel al.
Berlijn! Hallo! Wat ging dat soepel. Slechts zeven uur en vijftien minuten hadden we nodig om van A, Hengelo, naar B, een Berlijns hostel te komen. Wie had dat gedacht? De volgende dag zoek ik de duiding bij sociologe aan de Frei Universiteit Berlin, Marta Kozlowska. Luister het fragment hierboven.
